Yedikule & Ayvansaray Bahçe'den Bereket Dolu Bir Gün: Zeytin Hasadı Yavuz Selim Yaşam Merkezimizin Bahçesinde Gerçekleşti

Yedikule & Ayvansaray Bahçe tarafından Yavuz Selim Yaşam Merkezimizin bahçesinde gerçekleştirilen zeytin hasadı, doğayla uyum içinde yürütülen üretim anlayışını ve paylaşmanın kültürel değerini yeniden hatırlattı.

Yedikule & Ayvansaray Bahçe tarafından yürütülen zeytin hasadı, Yavuz Selim Yaşam Merkezimizin bahçesinde gerçekleştirildi. Şehrin ortasında doğayla uyum içinde sürdürülen bu üretim süreci; emeğin, paylaşmanın ve toprağa duyulan vefanın sade ama anlamlı bir ifadesine dönüştü.

Merkezimizin bahçesindeki zeytin ağaçlarının dalları, toplama çalışmalarıyla birlikte yeniden can buldu. Katılımcılar, ağaçlardan özenle topladıkları zeytinleri sepetlerine doldururken hem toprağa hem de geçmişe dokundular. Her dalda sabırla büyüyen bir bereket, her zeytinde yüzyılların emeği vardı.

Toprakla kurulan bu temas, şehir hayatının hızında unutulmuş bir dengeyi yeniden hatırlattı. Yedikule & Ayvansaray Bahçe ekibi, bakımını üstlendiği zeytin ağaçlarının meyvelerini titizlikle topladı. Bu çalışma yalnızca bir hasat değil, aynı zamanda üretim kültürünün sürekliliğini temsil eden bir süreç oldu. Toplanan zeytinler özenle ayıklanarak geleneksel salamura hazırlığı için ayrıldı. Bu aşama, doğanın ritmine uygun biçimde sabırla yürütüldü.

Hasat boyunca yaşanan atmosfer, hemşehrilerimizin üretimle bağını yeniden güçlendirdi. Toprağın bereketiyle insan emeğinin birleştiği bu süreç, kuşaklar arasında anlamlı bir aktarım yarattı.

Zeytin; sabırla, direnişle ve süreklilikle özdeşleşmiş bir sembol. Yavuz Selim Yaşam Merkezimizde yapılan hasat, bu anlamı bir kez daha görünür kıldı. Ağaçtan insana uzanan kadim ilişki, doğanın insan emeğiyle birleştiğinde ortaya çıkan bütünlüğü hatırlattı.

Toplanan zeytinler, doğanın cömertliğinin bir yansıması olarak katılımcılarla paylaşıldı. Yedikule & Ayvansaray Bahçe’nin Yavuz Selim Yaşam Merkezimizde yürüttüğü bu yılki hasat; doğayla dost, üretimi ve paylaşımı merkeze alan bir anlayışı yansıttı. Şehrin kalbinde, tarihî dokusuyla iç içe sürdürülen bu üretim faaliyeti yalnızca bir toplama süreci değil, aynı zamanda bir yaşam kültürünün devamı olarak hafızalarda yer etti.